30 seconden uit het verhaal van Sem

Voor Sem

Het is jouw feest, maar jij neemt, opgekruld als een komma in je mama's armen, en midden in een zin eventjes een time-out. Een nieuw verhaal schrijven vraagt best wel veel energie. 

Achter de gesloten haakjes van je oogleden buitelen allerlei nieuwe indrukken over elkaar heen. Elke kleur, elke vorm, elk geluid krijgt een plekje in jouw verhaal. Straks.

Eerst kondigt de dubbele punt onder je neusje een langgerekte geeuw aan. Ja, die ging goed, rond en wijd en met de obligate rimpel in de neus.  

Je lipjes, die houden met hun accolades een eindeloze verzameling puur geluk bijeen. Geluk dat je soms luidkeels met iedereen deelt. 

In je linkervuistje omklem je dankbaar het kusje dat je net van je papa kreeg. Je weet nog niet dat je er de komende dagen, maanden en jaren zo nog wel honderdduizenden zal krijgen.

Je rechterhandje ligt als een apostrof naast je rechterwang en vult zich gretig met je mama's geur, want daar kan je maar beter een grote voorraad van aanleggen.

Wacht eens, zag ik daar, aarzelend als een beletselteken, jouw oogjes knipperen? Nee, toch niet ... Of jawel … Nee, nog even … en dan: terug aan het werk. Benieuwd naar het vervolg van jouw verhaal.

VAN MIEK IS ALTIJD BLIJ MET EEN REACTIE OF EEN VOLGER ERBIJ!

Follow 

PATROON babybroekje: Oliver pants (gratis patroon Emma en Mona & MinnieMie)
PATROON mutsje: Beanie Ottobre
STOF: Soldeur (Wild van stof)
T-SHIRT: Hema
STRIJKAPPLICATIE T-shirt: Applicatie en zo

De grote meneer Kaktus show

Tijdens de voorbije kerstvakantie kreeg ik plots een onweerstaanbare drang naar lege was- en strijkmanden en volle, ordelijke kleerkasten. Je kent het wel … een illusie.

Een strijkmarathon later - ik finishte net onder de 4 uur - begon mijn strijkhoes verdacht veel op Donald Trump te lijken: versleten, bruin gevlekt en met een paar steken los. 

Gelukkig bracht meneer Kaktus redding. Hij sloeg Trump knock out in amper 2 rondes. 

De eerste ronde - de eerste ronde!  

En de eerste ronde is … 

Kweetniet.

Dat weet meneer Kaktus wel. De eerste ronde is: het knippen van de stof!

Ik kocht een hip stofje en een op maat te knippen onderlaag voor strijkhoezen - tv, video, hifi, elektro, multimedia - en blijkbaar ook strijkhoezen. Hup, strijkplank op zijn kop, omtrek met extra marge overtekenen en knippen. BAM!

De tweede ronde - de tweede ronde!  

En de tweede ronde is … 

Kweetniet.

Dat weet meneer Kaktus wel. De tweede ronde is: biais en elastiek stikken!

De hele hoes zoomde ik om met biais, waarvan ik het begin en het einde open liet. Met een mini-sluitspeld reeg ik er daarna een elastiek van 3 mm doorheen. Stroppen tot de gewenste maat, knoopje in maken en BAM, BAM!

 

Meneer Kaktus was op dreef en besloot in de derde ronde nog een ritskoker voor de wasknijpers in de ring te gooien - I say meneer Kaktus for president! 

Ik haalde voor die ritskoker nog eens het boek Zo geknipt 2 uit de kast. Met de basistechnieken die Riet en Lies in hun 'trukendoos vol kokers' uitleggen, kan je werkelijk voor alles een hoesje, mandje of koker maken.

Alles schoon, alles keurig

Meneer Kaktus is tevree

Alles fris, alles fleurig

Meneer Kaktus zegt: Okee!

 En zeg nu zelf, vormt meneer Kaktus geen goed team met de wasmand van Mega Toby?

VAN MIEK IS ALTIJD BLIJ MET EEN REACTIE OF EEN VOLGER ERBIJ!

Follow 

STOF: Kwantum
PATROON strijkhoes: zelf getekend
PATROON ritskoker: Zo geknipt 2

Zilvergrijs

Toen mijn vader mijn moeder leerde kennen, was hij de donkerharige drummer van de band. Hij viel voor haar, zij viel voor hem - inclusief bakkebaarden -, ze trouwden en toen kwamen er drie kinderen en enkele grijze haren - jawel, in die volgorde...

Tegen de tijd dat mijn vader met mij naar het altaar liep, matchten zijn grijszwarte haren stijlvol met zijn donkergrijze pak.
Nu de teller op 70 staat, heeft hij een collectie zilvergrijs bijeengespaard, die onbetaalbaar is.

Zilvergrijs. Onbetaalbaar. Dus pakte ik als kerstcadeau voor mijn vadertje een zelfgemaakte, zilvergrijze Titus trui in.  

De donkergrijze dikgeribde pols- en zoomboorden die ik er oorspronkelijk aangezet had, haalde ik er op kerstmiddag - tiktak tiktak - opnieuw af. Het klopte niet, ze waren te breed, te zwaar en niet zilvergrijs genoeg.

Je zal me moeten geloven, als ik zeg, dat hij past, want een fotoshoot met model zat er helaas niet in. Maar hij past, ik zeg het je.

Al was er eventjes lichte paniek, toen vadertje twee dagen later alweer met de trui aan mijn voordeur stond. Bleek ik toch wel het allerbelangrijkste detail te zijn vergeten, zeker? En dus tornde ik snel de zijnaad opnieuw open om er een labeltje tussen te stikken. Die papa toch… Onbetaalbaar.

VAN MIEK IS ALTIJD BLIJ MET EEN REACTIE OF EEN VOLGER ERBIJ!

Follow  

PATROON: Titus trui - La maison Victor
STOF: Soldeur

.