Is dat eigenlijk nog de moeite?

Is dat in het jaar 2021 eigenlijk nog de moeite, een feestoutfit naaien? Ik gokte op ja en maakte nog eens een Riva jumpsuit (Fibre Mood 3*). Er hingen twee trouwuitnodigingen aan ons prikbord en ik keek al twee jaar uit naar het in-normale-omstandigheden-jaarlijkse nieuwjaarspersoneelsfeest. Arriva arriva arriva!

Ondertussen kreeg één van de twee trouwfeesten al drie keer een andere datum en hét feest-van-het-jaar werd zelfs helemaal afgelast. Maar allé, ik zag er dan toch feestelijk uit op het digitale oudercontact...

Van mijn vorige Riva herinnerde ik mij dat ik zakken miste, om, je weet wel, ergens naartoe te kunnen met mijn handen. Als de polonaise langs komt bijvoorbeeld.
(Dus aan al wie in de toekomst nog eens met mij op een feest belandt: Nee, het is niet de moeite om te proberen. Ik heb zakken en mijn handen zitten erin.)

Het lint in de taille maakte ik deze keer een heel stuk korter. En over de lengte van de broekspijpen heb ik 3 dagen en 14 speld- en pasbeurten lang getwijfeld. Ze moesten lang genoeg zijn om elegant op een high heel te passen (aan het begin van de avond), maar kort genoeg om niet al te lomp over mijn sneakers te vallen (op het einde van de avond).

Ja, ik ben echt fan van het silhouette van de Riva jumpsuit*. Slankt een beetje af, vind ik, als je de juiste soepele, goed doorvallende stof kiest.  

Oh ja, en zorg er ook voor dat ook de 'slechte' kant van de stof gezien mag worden. Ik dans dan wel geen polonaise, maar als Macklemore zegt dat tonight is the night, dan put ik my hands up, like the ceiling can't hold us. Kijk gerust binnen in mijn mouw, Mac, geen lelijke, witte stof te zien.

Voor al wie tot hier gelezen heeft: dank je wel! Ik vraag me al een tijdje af of dat eigenlijk nog de moeite is, zo'n blogpost schrijven. Volgens de instagrampoll die ik lanceerde niet, maar ik weiger dat te geloven. Dus euh, als jullie nu eens massaal onder de foto's op mijn instagram zouden reageren hoe tof zo'n blog wel is ... hé? Wat denk je? 

VAN MIEK IS ALTIJD BLIJ MET EEN REACTIE OF EEN VOLGER (klik hieronder) ERBIJ!

Follow

PATROON JUMPSUIT :  Riva (Fibre Mood 3*)- Klik hier* voor het patroon (PDF of papier)

STOF: Soldeur (www.wildvanstof.be) 

* Dit is een affiliate link. Wanneer je via deze link een aankoop bij Fibre Mood doet, dan kost jou dat niets meer, maar krijg ik wel een kleine beloning.

Didi

Didi. Zo heet onze poes. Maar het is ook de naam van één van de patronen uit de nieuwe Fibre Mood* (editie 17).

Hoewel Didi (het patroon, niet de poes!) eigenlijk bedoeld is als trui, zag ik er ook wel een warme herfstjas in. Je weet wel, zo'n gezellige boswandeling-met-warme-chocomelk-achteraf-jas. Zo'n frisse-wangen-tintelende-handen-maar-laat-de-wind-maar-waaien-jas. Ja, toch?

Nu wil je er zelf ook één, hé, zo'n Didi-jas? Ik wist het. En ik geef je geen ongelijk.

Maar pas op. Je maakt Didi (de jas, niet de poes!) best één of misschien wel twee maten groter dan je normale maat. Ik koos voor een medium, maar met een dikke trui eronder had dat achteraf gezien ook wel een large mogen zijn. 

Oh well... Zus 1 neemt de jas met plezier van mij over. Hij staat haar perfect, maar ze had vandaag géén tijd voor foto's. Zus 2 nam dan maar (met iets minder plezier) de foto-job ad interim van haar over. En dat deed zij dan weer perfect.

De stof die ik gebruikte is een dubbelzijdige teddy-suede. Zacht zacht zacht, maar ook pluizig pluizig pluizig. (Note to self: nieuwe stofzuigerzakken kopen...)

En dik dik dik. Dat is de stof ook. Het mes van mijn overlock protesteerde meer dan één keer, ik moest afscheid nemen van een naald en de hoekjes van het inzetstuk met de rits zijn niet 100% strak. Maar hé, de jas is draagbaar en lekker warm warm warm.

Omdat ik de zachte teddystof aan de binnenkant van de kraag wou en de zwarte suede aan de buitenkant, knipte ik de kraag in twee delen (met telkens 1 cm extra naadwaarde aan de doorgeknipte zijden). De twee delen stikte ik vervolgens terug aan elkaar, maar wel zo, dat de kraag voor de helft uit teddystof bestaat en voor de andere helft uit suede. 

Een laatste tip nog voor alle Didi-liefhebbers: Hang Didi (de jas, niet de poes!) altijd aan de kapstok, want Didi (de poes, niet de jas!) vindt Didi (de jas, niet de poes!) blijkbaar ook onweerstaanbaar om op te gaan liggen...

VAN MIEK IS ALTIJD BLIJ MET EEN REACTIE OF EEN VOLGER (klik hieronder) ERBIJ!

Follow

PATROON TRUI/JAS:  Didi* (Fibre Mood 17*)- Klik hier* voor het patroon (PDF of papier)

STOF: Soldeur (www.wildvanstof.be) 

* Dit is een affiliate link. Wanneer je via deze link een aankoop bij Fibre Mood doet, dan kost jou dat niets meer, maar krijg ik wel een kleine beloning.

Queen Bea

Of beter gezegd: Queen Bea the second.
Ik maakte de Bea Culotte* van Fibre Mood* namelijk al eens eerder. En olala, wat een diva is me dat, zeg. De show stelen en maar complimentjes in ontvangst nemen, elke keer als ik met haar op stap ga. Tijd voor wat gezonde concurrentie, dacht ik zo. Mag ik u daarom voorstellen: Queen Bea the second!

Dit wordt een herfstdiva, ik voel het, met haar perfect herfstige kleurenpalet en haar retrohippe prince-de-galles-ruitjes, in een stofje zo warm en zacht, dat je erin zou willen wonen. 

Gisteren nam ik al eens de proef op de som en gingen we samen uitwaaien. Een zuchtje wind meer of minder, daar laat een herfstdiva zich niet door afschrikken, toch? Queen Bea the second wapperde dan ook soepel en gracieus rond mijn benen zonder ook maar één keer uit haar koninklijke rol te vallen.

Het werd eventjes spannend toen een enthousiaste, uitgelaten viervoeter onderweg tegen Queen Bea the second kwam opspringen, maar hare hoogheid bleef haar charmante zelve en nam haar allereerste complimentje dankbaar in ontvangst.

Toen we kort daarna ook nog een fikse regenbui en enkele hagelbuien op ons bord kregen, nam mijn Queen Bea the second spontaan de benen. Mijn eigen benen konden met moeite volgen. Sprintjes trekken naar de dichtstbijzijnde schuilplaats? Kan ze!

Dat mijn nieuwe broek een erg hoog lievelingsgehalte heeft, mag wel duidelijk zijn. Als je, net als ik, van een losse, maar toch goed zittende fit houdt, search no more! De Bea Culotte* is jouw broek! 

Het is een vrij gemakkelijk patroon, zonder rits, maar met knopen aan de tailleband: drukknopen aan de binnenkant en knopen met een knoopsgat aan de buitenkant. 

Een tip nog voor de luie naaisters of de knoopsgat-o-foben onder ons: je kan gerust zeuren bij één van de sluitingen en de knoop er gewoon opnaaien zonder een knoopsgat te maken. Als de broek aan één kant open kan, is dat voldoende om er vlotjes in te geraken. Elegant en Queen-Bea-like zelfs.

En dat de broek ook achteraan als gegoten zit, daarvoor zal je me gewoon op mijn woord moeten geloven. 

Queen Bea the second groet u!

 VAN MIEK IS ALTIJD BLIJ MET EEN REACTIE OF EEN VOLGER (klik hieronder) ERBIJ!

Follow

PATROON BROEK:  Bea Culotte* (Fibre Mood 12*) - Klik hier* voor het patroon (PDF of papier)

STOF: LanaLotta

* Dit is een affiliate link. Wanneer je via deze link een aankoop bij Fibre Mood doet, dan kost jou dat niets meer, maar krijg ik wel een kleine beloning.

Een heel klein beetje drama

Hallo, ik ben Miek en ik ben verslaafd aan mouwen. Mouwen met pof, mouwen met plooien, mouwen met fronsjes, ... mouwen met een heel klein beetje drama quoi. 

Het was voor mij dan ook extreem moeilijk om te weerstaan aan de Clémence top* uit Fibre Mood 16. Ik heb het geprobeerd. Zeker 10 minuten lang, maar het was een ongelijke strijd. Ik bedoel, die schouders! Al wie op 3 mei 1986 mocht opblijven totdat Sandra Kim haar liedje gezongen had, begrijpt mij. 

J'aime, j'aime mijn nieuwe trui. Même si c'est een maatje M (in plaats van de gebruikelijke S). Ik wou namelijk een gezellige, ruime trui. In de plaats daarvan is het een gewoon goed zittende trui geworden. Op zich geen drama, zelfs geen heel klein beetje, maar mocht je twijfelen tussen twee maten, dan zou ik de grootste maat nemen.

Het perfecte stofje voor mijn Clémence* vond ik gewoon in mijn kast. (Eén van de voordelen van een kleine stoffenverslaving.) Bijpassende boordstof had ik dan weer niet. Tijd om die nog ergens te gaan zoeken ook niet. Ik knipte hals- heup- en polsboorden dan maar gewoon uit dezelfde stof. Dat dat minder rekt en ik daarom gerust wat extra centimeters had mogen voorzien, bedacht ik pas toen ik mijn hoofd door de nogal smalle halsopening moest wringen. Gelukkig is die eighties revival enkel een mouw- en schoudervullingding, en geen ik-friseer-mijn-haar-en-zet-een-kuif-van-10-centimeter-hoog ding. Dán hadden we pas een heel klein beetje drama gehad...

Ik moet er dan nu vandoor. Rick Astley roept: he wants to dance with me...

 VAN MIEK IS ALTIJD BLIJ MET EEN REACTIE OF EEN VOLGER (klik hieronder) ERBIJ!

Follow

PATROON TOP: Clémence Top (Fibre Mood 16*) - Klik hier* voor het patroon (PDF of papier)

STOF: gekocht bij De Stoffenkamer

* Dit is een affiliate link. Wanneer je via deze link een aankoop bij Fibre Mood doet, dan kost jou dat niets meer, maar krijg ik wel een kleine beloning.

Geen doekjes

Kom, we gaan er geen doekjes om winden, ik ben een twijfelaar. Maar toen ik de nieuwe patronen van Fibre Mood 15* zag, werd ik precies een ander mens. Ik wou die Belle top*. Uitroepteken. En ik wist al precies in welke stof. Punt. Er kwam geen 'misschien vraagteken' aan te pas, zelfs geen 'of komma puntje puntje puntje'.

Amper twee dagen later al zette ik mijn schaar in patroon en stof. Als ervaren niet-twijfelaarster zag ik meteen dat ik uit mijn anderhalve meter misschien, pardon ik bedoel zéker, nog wel een Scarlet short (La maison Victor) zou krijgen. 

En kijk, ik had gelijk! Puzzelen met patroondelen, ik denk dat het - naast mijn hyperflexibele duim - één van mijn grootste talenten is. 

Maar wacht, eerst eventjes terug naar de Belle top*. Die had ik eigenlijk gekozen omwille van de volant mouwen die in het boekje* zo leuk flapperden en wapperden in de wind. Playa de los wittos strandos, here I come!

Maar euhm, we gaan er geen doekjes om winden, de stof die ik in mijn handen hield, voelde wel wat stugger aan dan verwacht. Of ik een beetje begon te twijfelen? Heel misschien. Of ik achteraf gezien toch blij ben met mijn keuze? Heel zeker!

De combinatie van het patroon en de stof bezorgen mij een beetje een Afrika-vibe. Helemaal mee met de Afrikaanse wax stoffen die je nu meer en meer ziet opduiken in de modewereld. Prachtig, vind ik dat. Mag voor mijn part een grote trend worden.

En voor wie zich ondertussen al afvroeg: wapperen en flapperen, allemaal goed en wel, maar hoe zit dat dan met de inkijk van opzij? Wel, zo dus. Daar zit namelijk een inzetstuk, en dat doet precies wat het moet doen. Geniaal.

Iets minder geniaal was mijn idee om top en short sámen te dragen, als een soort van faux-playsuit. Nee, we gaan er geen doekjes om winden, dat wordt het waarschijnlijk, pardon zéker, niet. Maar allé, ik laat jullie eens mee lachen.

De Scarlet short maakte ik trouwens vier jaar geleden al eens, en die gaat nog altijd elke zomer mee op reis. Was ik blij dat ik dat papieren patroon al die jaren gespaard had én dat een maat 38 mij nog steeds past. 

We gaan er geen doekjes om winden. Die short is niet in 1-2-3 klaar. Een gulp met knopen, een rugpas, zakken in de zijnaad, een tailleband en een omslag aan de pijpjes, dat vraagt wel wat werk, maar dan heb je ook wel een écht goeie short. Gooi dat papieren patroon dus achteraf niet weg! Je zal het nog eens willen gebruiken. Net zoals dat van de Belle Top*. Maar dan liefst niet samen dragen. Waarschijnlijk... Misschien... Of... Vraagteken puntje puntje puntje.

VAN MIEK IS ALTIJD BLIJ MET EEN REACTIE OF EEN VOLGER (klik hieronder) ERBIJ!

Follow

PATROON TOP: Belle Top (Fibre Mood 15*) - Klik hier* voor het patroon (PDF of papier)

PATROON SHORT: Scarlet Short (La Maison Victor)

STOF: Mirage Chestnut - Atelier Brunette (gekocht bij Studio Olive)

* Dit is een affiliate link. Wanneer je via deze link een aankoop bij Fibre Mood doet, dan kost jou dat niets meer, maar krijg ik wel een kleine beloning.

Een heel langdradig verhaal

Hé, je bent er nog! En dat met zo'n titel. Bedankt. Aan wie moet ik anders mijn heel langdradig verhaal kwijt?

Het begon nochtans gewoon tof en spannend, hoor, dat verhaal. Ik kreeg namelijk van Fibre Mood de vraag of ik niet eens met één van de stofjes uit hun nieuwe collectie aan de slag wou. Ik zei natuurlijk ja, zij stuurden mij de stof en in de daaropvolgende dagen zag ik Bpost, DHL en DPD wel 87 keer onze straat in- en uitrijden, maar míjn pakje kwam maar niet aan. 

Mailen, wachten, nog eens mailen. Enfin, de stof werd een tweede keer opgestuurd. Én geleverd. Yay! (Nog nooit zo breed gelachen naar een postbode. Ik denk dat ik zelfs een beetje gehuppeld heb.)

Ik was zo blij! Ik was zo enthousiast! Ik was ... zo ontgoocheld. De stof in het pakje bleek helemáál niet de stof te zijn die ik uitgekozen had. En al helemáál niet geschikt voor de Alix rok* die ik in gedachten had.
Ken je het "Ga terug naar start"-gevoel? Wel, dat dus.

Ondertussen was het moment zowat voorbij en had Fibre Mood alweer een nieuwe collectie stoffen gelanceerd. Maarrrrr, ik mocht een kans-kaart trekken! En nog maar eens een stofje uitkiezen. Applaus voor Fibre Mood!

Ik bleef bij mijn eerste gedacht, koos een soepel, luchtig stofje uit voor een Alix rok* en oefende alvast een nieuw huppelpasje voor de postbode. Maar die kwam dus (weer) niet opdagen op de afgesproken dag. En ook niet de dag nadien. Toen drie dagen later dan toch de deurbel ging, was ik zo blij, zo enthousiast, zo ... ontgoocheld. Het was de buurman. 

Mét een fout geleverd pakje. Ha!
(Buurman, je hebt nog een huppeldansje van mij te goed. Dat ben ik in alle verwarring zomaar vergeten.)

Dit keer was de inhoud van het pakje wél helemaal wat ik ervan verwacht had. In die zwarte viscose crepe met de naam Monet zag ik mij al volledig déjeuneren sur l'herbe. 

Op een paar uurtjes tijd was mijn Alix* klaar, maar de lente jammer genoeg nog niet... 
Het ziet er nu gelukkig naar uit dat het bis-nummer van de herfst eindelijk voorbij is. Want dát was pas langdradig, niet?

VAN MIEK IS ALTIJD BLIJ MET EEN REACTIE OF EEN VOLGER (klik hieronder) ERBIJ!

Follow

PATROON: Alix rok (Fibre Mood 13) - Klik hier* voor het patroon (PDF of papier)

STOF: Polytex (Fibre Mood)

* Dit is een affiliate link. Wanneer je via deze link een aankoop bij Fibre Mood doet, dan kost jou dat niets meer, maar krijg ik wel een kleine beloning.

Snel

Moet dat echt zo snel? Met dat groeien en dat veranderen en dat ineens groter zijn dan haar mama...? Slik.

Durf ik eens een paar weken niet op te letten, dan doet ze er weer een stuk of wat centimeters en een schoenmaat bij. 

Of dan staat ze ineens met een stapel kleren voor mijn neus: te klein, te klein, te kort, te strak, te klein.

En dan móet het dus wel snel gaan. Snel nieuwe kleren voor in die kast. Snel snel zelfs. Of ze vertrekt naar school in een rokje dat de naam rokje niet meer waardig is.

Ik besloot nog wat te profiteren van het succesverhaal van de Fiona jumpsuit die ik voor haar mocht maken en toonde haar de Gwen rok uit de laatste La Maison Victor. Mijn techniek van niet-té-opdringerig-quasi-onverschillig-doch-enthousiast-genoeg overtuigen staat ondertussen op punt, zo blijkt. Ik kreeg, opnieuw, een go.

Maar toen moesten we nog stof kiezen... 

Het moet gezegd, dat ging iets minder snel. Een greep uit haar reacties op de stofjes die ik voorstelde:

"Méén je 't?" Swipe.

"Bomma." Swipe.

"Nog meer bomma." Swipe.

"Ja. Voor iemand anders." Swipe.

Enzoverder enzovoort. Tot ze ineens een bloemenstofje zag waar ze geen kritiek op had. Geen. Kritiek. Ik klikte - snel! - 1 meter 40 in mijn winkelmandje. (Al was, achteraf gezien, 1 meter zeker ook genoeg geweest.)

Het rokje zat snel - of wat had je gedacht? - in elkaar. De riemlusjes aan de tailleband liet ik achterwege en zo had ik op mijn vrije woensdagvoormiddag zelfs nog tijd over voor koffie. Én een chocolaatje. 

De foto's namen we afgelopen weekend aan zee. Snel. Want het weer was helemaal niet zo zomerrokjes-achtig als we jullie willen doen geloven. En de wind vond die overlappende voorpanden wel leuk om onder te kruipen.

Wij hebben dus zon nodig. Zo snel mogelijk. Vooraleer dit rokje ook weer op de te-klein-stapel belandt.

(Psst, is ze niet 'snel' in haar nieuwe rokje?)

VAN MIEK IS ALTIJD BLIJ MET EEN REACTIE OF EEN VOLGER (klik hieronder) ERBIJ!

Follow

PATROON: Gwen rok (La Maison Victor)

STOF: Lana Lotta (www.lanalotta.be)