maandag 21 september 2020

Hé, het is oké ...

22 april 2020. Het zou de grote dag van zus 2 worden. Moet ik het jullie nog uitleggen? Dat werd dus niets.

Hé, het is oké, dacht ik. Safety first en zo. Dan doen we wel een position switch en prikken we gewoon een andere datum. (Ik was trouwens ook nog allesbehalve klaar met haar communie-outfit, dus dat scheelde een klein stresske...) 

Die avond trokken we in ons kot een zak chips open en klonken met een glas (kinder)champagne op betere tijden. 

22 augustus 2020 dan maar. Dan zou het waarschijnlijk nog mooi weer zijn, dachten we, en dus savede iedereen the date. Jammer genoeg had ook het corona-beest die dag nog niets te doen en opnieuw drukten we noodgedwongen op de pauzeknop. (Opnieuw een beetje oef, want 4 maanden later, I know, waren van de communie-outfit alleen nog maar het bloesje en een halve blazer klaar...)

Hé, het is oké, vond zus 2, en ze bestelde die avond een pot mosselen met frietjes en een grote Fanta.


Terwijl we probeerden te wennen aan leven in een bubbel, praten door een mondmasker en niezen in onze elleboog, kwam de nieuwe datum voor het vormsel steeds dichterbij. Ik denk dat ik niet durfde geloven in derde keer, goeie keer, want de communie-outfit van zus 2 lag nog altijd onafgewerkt op mijn naaitafel.


Toen duidelijk werd dat 19 september 2020 echt wel de datum op haar kaartje zou worden, schoot ik eindelijk in actie. Geen minuut te vroeg, want dat plissé-stofje dat ik wel eens snel aan een elastiek zou naaien, daarvan moest ik eerst alle plooitjes met plakband vastkleven, voordat ik er voorzichtig, héél voorzichtig, overheen kon naaien. En dat bloesje (gewoon een korte versie van de Rosalie jurk* van Fibre Mood* trouwens), dat viel volgens zus 2 toch wat te wijd open en daar moest dus nog een drukknoopje aan komen. En die blazer, die was gewoon al helemaal af. Goed, hé? 


19 september 2020 is uiteindelijk echt de datum op haar kaartje geworden. En 18 september 2020 de dag waarop ik om 22u 's avonds bedacht dat een mondmasker in dezelfde stof van haar bloesje wel leuk zou zijn - I guess someone likes deadlines... Hé, het is oké, ratelde mijn naaimachine, ik had toch niets anders te doen.

 

19 september 2020. Het was een goeie dag. Haar schoenen bleken nog te passen. De kapper deed iets leuks met haar haar. En de zon had onze uitnodiging prima ontvangen.

Die middag vierden we feest. Niet helemaal zoals we het gepland hadden, maar wel met een extra gouden randje. Daar zaten de stralende zon en de prachtige plisséstof van zus 2 haar rokje zeker voor een stuk tussen, maar vooral ook het besef dat we zoveel hebben om dankbaar voor te zijn.

Dus, hé, het is oké, als het jasje waar je ú-ren aan gewerkt hebt, de hele dag in de auto blijft liggen "omdat het nu veel te warm is, mama". 
En hé, het is zelfs oké, als iemand na amper een half uur al een gigantische chocoladevlek op haar spierwitte rokje maakt.


Ga nu maar ontdekken,
jouw avontuur beleven

De wereld is vol mensen
die jou warmte, liefde geven

Dus ga maar ontdekken,
straal en geniet

van alles wat het leven
jou in geur en kleur aanbiedt.


VAN MIEK IS ALTIJD BLIJ MET EEN REACTIE OF EEN VOLGER (klik hieronder) ERBIJ! 


PATROON BLOESJE: Rosalie jurk (Fibre Mood - 2019 - editie 5) - Klik hier * voor het patroon (PDF of papier) 
STOF BLOESJE: Soldeurwww.wildvanstof.be

PATROON ROKJE: geen - 2 panelen gerimpeld aan een elastiek
STOF ROKJE: Lotte Martens - gekocht bij Soldeur - www.wildvanstof.be

PATROON BLAZER: Brooklyn (La Maison Victor - maart/april 2018 - editie 2)
STOF BLAZER: Mon Depot


* Dit is een affiliate link. Wanneer je via deze link een aankoop bij Fibre Mood doet, dan kost jou dat niets meer, maar krijg ik wel een kleine beloning.


maandag 13 juli 2020

Chiromeisje in een Scoutjurk


Van zodra ik de Scoutjurk * in Fibre Mood * (editie 4) zag, wist ik dat ik die ooit eens zou maken.
Maar een Scoutjurk *. Krijg dat maar eens verkocht aan een chiromadam. Ik kon er maar beter voor zorgen dat er die dag niet ook nog eens courgettes op het menu stonden...


Ik zette mij al schrap met een heleboel overtuigende argumenten en een extra grote schotel macaroni, maar één blik op de foto's in Fibre Mood * (editie 4) was genoeg. Ze zei ja. Hoe easy was dat?


Ze zag het dus ook. Dit is echt een tof patroon voor een hemdjurk. Helemaal hip, beetje bijna-volwassen en toch nog speels genoeg door het tunneltje in de taille, de zakken in de zijnaad en de wijd uitlopende A-lijn van het rokdeel.


Diezelfde dag nog nam ik haar mee naar de stoffenwinkel. Daar grepen we bijna tegelijk naar deze streepjesstof van La Maison Victor en gilden: "Wat góed!" (Ja, wij zijn fan van Martien M.)



Iets minder goed ging het 's anderendaags. Ze werd 13 en het hele land ging in lockdown. Ik schrapte de courgettes alvast een hele week van het menu en begon met een klein hartje aan haar Scoutjurk. Dit moest namelijk haar feestjurk worden voor het communiefeest van zus 2 in april.


De dagen gingen voorbij, die van het communiefeest jammer genoeg ook, en al die tijd hing deze prachtige jurk op een hangertje in mijn naaikamer. Zonde.


Dus nu we stilletjes aan eindelijk weer wat meer uit ons kot komen, gaat die jurk gewoon mee naar buiten. Feestjurk, schmeestjurk. Aan het tempo dat zus 1 momenteel groeit, hebben we in september, op de communie-herkansingsdag, waarschijnlijk toch een nieuwe outfit nodig.




















De foto's maakten we dit weekend, op de dag voordat ze op chirokamp mocht vertrekken. Dat was een lááááánge dag. Ze had wat afleiding nodig. En het woord chiro was genoeg om de meest spontane lach ooit op haar gezicht te krijgen.
 

En dan nu 8 dagen chirokamp. Dat wordt weer een lááááánge week. Voor mij dan toch. Gelukkig heb ik deze heerlijke fotoreeks voor als ik eens wat afleiding nodig heb.



VAN MIEK IS ALTIJD BLIJ MET EEN REACTIE OF EEN VOLGER (klik hieronder) ERBIJ!


PATROON: Scout jurk (Fibre Mood) - Klik hier * voor het patroon (PDF of papier)

STOF: La Maison Victor (bij Soldeur - www.wildvanstof.be)

* Dit is een affiliate link. Wanneer je via deze link een aankoop bij Fibre Mood doet, dan kost jou dat niets meer, maar krijg ik wel een kleine beloning.

woensdag 17 juni 2020

Kort

Ik zal het kort houden. Beloofd. In ieder geval korter dan voorzien. Want de lange Ulla jurk die ik uit de 10de editie van Fibre Mood* zou maken, werd een korte Ulla top.


Dat ging zo: Ik kreeg de jurk een paar weken geleden in preview te zien en zag mezelf daar precies wel in. Zonsondergang, hippe strandbar, slippers uit en voetjes in het zand.
Maar bij een eerste pasbeurt vroeg de niet nader genoemde huisgenoot zich luidop af waarom ik om kwart over negen al ging slapen. En toen zag ik het ook. Een slaapkleed. Ik had een slaapkleed gemaakt.


Met rimpelelastiek in de taille probeerde ik de strandbar-illusie nog te redden, maar nee. Ik had echt een slaapkleed gemaakt.


Er zat niets anders op. Ik moest knippen. Maar hoe blij ben ik met het resultaat! Soms is kort gewoon beter. Als je aan de 17de zoom-sessie van de week begint bijvoorbeeld. Of wanneer je moet aanschuiven om de stoffenwinkel binnen te mogen.


Oh, en mocht je deze zomer in een zomerbar staan aanschuiven achter iemand in een fancy helemaal-niet-slaapkleed-achtige top, dan zou ik dat wel eens kunnen zijn. Ik zal het kort houden. Beloofd.


Kom je dan wel eens hallo zeggen? 

VAN MIEK IS ALTIJD BLIJ MET EEN REACTIE OF EEN VOLGER (klik hieronder) ERBIJ!


PATROON: Ulla jurk (Fibre Mood) - Klik hier * voor het patroon (PDF of papier)

STOF: Atelier Brunette (bij Soldeur - www.wildvanstof.be)

* Dit is een affiliate link. Wanneer je via deze link een aankoop bij Fibre Mood doet, dan kost jou dat niets meer, maar krijg ik wel een kleine beloning.

woensdag 15 april 2020

Ab-norma-al

Het zijn abnormale tijden. Dat moet ik je waarschijnlijk niet vertellen.

Vorige week maandag zag ik zowaar de lege bodem van al mijn wasmanden. Tegelijk! Zus 2 vroeg of ze mocht stofzuigen. De niet nader genoemde huisgenoot begon spontaan alle kranen in huis te ontkalken. En ik besefte ineens dat ik verdorie al bijna een maand geen frietjes van de frituur meer had gegeten.


Tijd om weer wat normaal te gaan doen, dacht ik zo, en ik trok me terug in mijn naaikamer. Op de planning stond de Norma blouse uit Fibre Mood editie 9. Ik printte het patroon, plakte 24 A4'tjes aan elkaar, knipte alle papieren patroondelen uit en toen ... was ik het beu. Abnormale tijden, ik zeg het je.


Het was begin april. Buiten was het zomers warm, binnen rook het naar zonnecrème. En naar een fris gepoetste badkamer. Alweer een spontaan ideetje van de niet nader genoemde huisgenoot, zo bleek. Hier kan ik wel gewoon aan worden, dacht ik zo, en ik installeerde me met mijn laptop op het terras. Om stofjes te kiezen. Online. Zo botste ik bij Fabrik Unik toevallig op een prachtig breisel. Ik bestelde anderhalve meter, sloot mijn ogen en liet de zon en Bpost verder hun ding doen.


Toen ik een paar dagen later mijn pakje opende, begon ik te twijfelen. Die gebreide stof liet in mijn keuken (pas gestofzuigd door zus 2 tussen haakjes) een pluizenspoor na dat Hans (ja, die van Griet) een hoop ellende had kunnen besparen...  
Een blouse in een gebreide stof? Waarom moest ik weer abnormaal doen?


Het was 8 april, onze huwelijksverjaardag en één van ons twee was dat naar goede gewoonte weer bijna vergeten. Bijna. Want 's middags ging plots de barbecue aan en sleepte hij me mee voor een heerlijke fietstocht in eigen streek. En de zussen? Die ruimden hun kamer op. Echt waar. Zei ik al dat het abnormale tijden zijn?



Tijd om weer wat normaal te gaan doen, dacht ik zo, en ik zocht mijn naaikamer nog eens op. Ik had al een paar keer gelezen dat de Norma blouse nogal kort valt. Daarom zou ik voor alle zekerheid 10 cm bij knippen. Zou. Inderdaad. Want net voor ik mijn schaar pakte, kwam zus 1 binnen om iets vragen (waarschijnlijk mijn pluizenspoor gevolgd). Weg concentratie. Weg 10 extra centimeter. 



Voor de zoveelste keer legde ik mijn naaiwerk aan de kant. In de plaats daarvan ging ik, ook voor de zoveelste keer, luisteren naar wat Marc Van Ranst in het journaal te vertellen had. Hij keek een beetje boos en zei dat we moesten volhouden.


Die nacht droomde ik van Marc van Ranst en stond ik fluitend op. "We zullen dóór-gaan..." Ik knipte, speldde, stikte en streek. Een blouse in een gebreide stof? Waarom niet?
Maar euhm... knoopsgaten in een gebreide stof? Nee, ook abnormaliteit heeft zo zijn grenzen. 


Omdat de halsuitsnijding diep genoeg is, besloot ik om het knopenpat, samen met de halslijn, rondom rond gewoon helemaal dicht te stikken.
En die 10 extra centimeter? Omdat die volgens mijn persoonlijke veiligheidsadviseur toch niet overbodig waren geweest, voegde ik nog wat lengte toe in de vorm van een heupboord.


Ziezo, ik ben klaar voor mijn dagelijkse wandeling. En voor de 13de linkparty van Fibre Mood!

VAN MIEK IS ALTIJD BLIJ MET EEN REACTIE OF EEN VOLGER (klik hieronder) ERBIJ!


PATROON: Norma blouse (Fibre Mood) - Klik hier * voor het patroon (PDF of papier)

STOF: Fabrik Unik

* Dit is een affiliate link. Wanneer je via deze link een aankoop bij Fibre Mood doet, dan kost jou dat niets meer, maar krijg ik wel een kleine beloning.

donderdag 19 maart 2020

Wait and see

Ik zal niet zo snel iets verklappen.
Wat onze openingsdans zou worden? Wait and see. Of we het geslacht van de baby al kenden? Wait and see. Welk dessert ik dit jaar wou maken voor kerstavond? Wait and see. Of de communieoutfit van zus 2 al klaar is? Wait. And. See.


Ik zal dus niet zo snel iets verklappen. Maar vandaag voel ik me net iets loslippiger dan anders. Vandaag voelt alles sowieso anders dan anders. Communiestress is plots omgeslagen in Coronastress.

 
Pas op, we voelen ons veilig en we houden het veilig, maar al dat binnen blijven zorgt er voor dat er af en toe ook eens iets naar buiten moet. En dus flap ik het er maar gewoon uit: Nee, de communieoutfit is nog niet helemaal klaar, maar we gaan voor een blazer, een plissé rokje en sneakers. Voila.


Hèhè. Zo moet mijn schoonmoeder zich dus voelen als ze mij een cadeautje geeft. Nog voor ik het inpakpapier heb kunnen losmaken, weet ik meestal al wat erin zit, waar ze het gekocht heeft en welke andere kleuren er nog zijn, voor het geval ik zou willen ruilen.


Hoewel deze Brooklyn blazer van La Maison Victor zus 2 perfect staat, gaan we toch nog ruilen. Dit was namelijk de proefversie. Gelukkig maar, want een 12 jaar (jammer genoeg de grootste maat van dit patroon) blijkt toch wat krap te zitten aan de schouders. Voor de echte feestversie tekende ik daar dus alvast wat extra ruimte bij.


Van de lengte deed ik dan weer een heel stuk af. En de mouwen, die we graag willen oprollen om de contrasterende voering te laten zien, mochten langer. Veel langer.


Ook de stofkeuze zal uiteindelijk iets helemaal anders zijn. Met, op verzoek van zus 2, een beetje bling. Zoveel wil ik ook nog wel verklappen.


 Zo, dan ga ik nu wat mondmaskers naaien. En er zelf eentje opzetten. Voor ik nog meer verklap...

Hou het veilig!


VAN MIEK IS ALTIJD BLIJ MET EEN REACTIE OF EEN VOLGER (klik hieronder) ERBIJ!



PATROON: Brooklyn vest (La Maison Victor maart/april 2018)

BUITENSTOF: Mon Depot
VOERINGSTOF: See you at six - Soldeur (www.wildvanstof.be)