Hé, het is oké ...

22 april 2020. Het zou de grote dag van zus 2 worden. Moet ik het jullie nog uitleggen? Dat werd dus niets.

Hé, het is oké, dacht ik. Safety first en zo. Dan doen we wel een position switch en prikken we gewoon een andere datum. (Ik was trouwens ook nog allesbehalve klaar met haar communie-outfit, dus dat scheelde een klein stresske...) 

Die avond trokken we in ons kot een zak chips open en klonken met een glas (kinder)champagne op betere tijden. 

22 augustus 2020 dan maar. Dan zou het waarschijnlijk nog mooi weer zijn, dachten we, en dus savede iedereen the date. Jammer genoeg had ook het corona-beest die dag nog niets te doen en opnieuw drukten we noodgedwongen op de pauzeknop. (Opnieuw een beetje oef, want 4 maanden later, I know, waren van de communie-outfit alleen nog maar het bloesje en een halve blazer klaar...)

Hé, het is oké, vond zus 2, en ze bestelde die avond een pot mosselen met frietjes en een grote Fanta.

Terwijl we probeerden te wennen aan leven in een bubbel, praten door een mondmasker en niezen in onze elleboog, kwam de nieuwe datum voor het vormsel steeds dichterbij. Ik denk dat ik niet durfde geloven in derde keer, goeie keer, want de communie-outfit van zus 2 lag nog altijd onafgewerkt op mijn naaitafel.

Toen duidelijk werd dat 19 september 2020 echt wel de datum op haar kaartje zou worden, schoot ik eindelijk in actie. Geen minuut te vroeg, want dat plissé-stofje dat ik wel eens snel aan een elastiek zou naaien, daarvan moest ik eerst alle plooitjes met plakband vastkleven, voordat ik er voorzichtig, héél voorzichtig, overheen kon naaien. En dat bloesje (gewoon een korte versie van de Rosalie jurk* van Fibre Mood* trouwens), dat viel volgens zus 2 toch wat te wijd open en daar moest dus nog een drukknoopje aan komen. En die blazer, die was gewoon al helemaal af. Goed, hé? 

19 september 2020 is uiteindelijk echt de datum op haar kaartje geworden. En 18 september 2020 de dag waarop ik om 22u 's avonds bedacht dat een mondmasker in dezelfde stof van haar bloesje wel leuk zou zijn - I guess someone likes deadlines... Hé, het is oké, ratelde mijn naaimachine, ik had toch niets anders te doen.

 

19 september 2020. Het was een goeie dag. Haar schoenen bleken nog te passen. De kapper deed iets leuks met haar haar. En de zon had onze uitnodiging prima ontvangen.

Die middag vierden we feest. Niet helemaal zoals we het gepland hadden, maar wel met een extra gouden randje. Daar zaten de stralende zon en de prachtige plisséstof van zus 2 haar rokje zeker voor een stuk tussen, maar vooral ook het besef dat we zoveel hebben om dankbaar voor te zijn.

Dus, hé, het is oké, als het jasje waar je ú-ren aan gewerkt hebt, de hele dag in de auto blijft liggen "omdat het nu veel te warm is, mama". 
En hé, het is zelfs oké, als iemand na amper een half uur al een gigantische chocoladevlek op haar spierwitte rokje maakt.

Ga nu maar ontdekken,
jouw avontuur beleven

De wereld is vol mensen
die jou warmte, liefde geven

Dus ga maar ontdekken,

straal en geniet

van alles wat het leven

jou in geur en kleur aanbiedt.

VAN MIEK IS ALTIJD BLIJ MET EEN REACTIE OF EEN VOLGER (klik hieronder) ERBIJ! 

Follow

PATROON BLOESJE: Rosalie jurk (Fibre Mood - 2019 - editie 5) - Klik hier * voor het patroon (PDF of papier) 

STOF BLOESJE: Soldeur - www.wildvanstof.be

PATROON ROKJE: geen - 2 panelen gerimpeld aan een elastiek

STOF ROKJE: Lotte Martens - gekocht bij Soldeur - www.wildvanstof.be

PATROON BLAZER: Brooklyn (La Maison Victor - maart/april 2018 - editie 2)

STOF BLAZER: Mon Depot

* Dit is een affiliate link. Wanneer je via deze link een aankoop bij Fibre Mood doet, dan kost jou dat niets meer, maar krijg ik wel een kleine beloning.