Snel

Moet dat echt zo snel? Met dat groeien en dat veranderen en dat ineens groter zijn dan haar mama...? Slik.

Durf ik eens een paar weken niet op te letten, dan doet ze er weer een stuk of wat centimeters en een schoenmaat bij. 

Of dan staat ze ineens met een stapel kleren voor mijn neus: te klein, te klein, te kort, te strak, te klein.

En dan móet het dus wel snel gaan. Snel nieuwe kleren voor in die kast. Snel snel zelfs. Of ze vertrekt naar school in een rokje dat de naam rokje niet meer waardig is.

Ik besloot nog wat te profiteren van het succesverhaal van de Fiona jumpsuit die ik voor haar mocht maken en toonde haar de Gwen rok uit de laatste La Maison Victor. Mijn techniek van niet-té-opdringerig-quasi-onverschillig-doch-enthousiast-genoeg overtuigen staat ondertussen op punt, zo blijkt. Ik kreeg, opnieuw, een go.

Maar toen moesten we nog stof kiezen... 

Het moet gezegd, dat ging iets minder snel. Een greep uit haar reacties op de stofjes die ik voorstelde:

"Méén je 't?" Swipe.

"Bomma." Swipe.

"Nog meer bomma." Swipe.

"Ja. Voor iemand anders." Swipe.

Enzoverder enzovoort. Tot ze ineens een bloemenstofje zag waar ze geen kritiek op had. Geen. Kritiek. Ik klikte - snel! - 1 meter 40 in mijn winkelmandje. (Al was, achteraf gezien, 1 meter zeker ook genoeg geweest.)

Het rokje zat snel - of wat had je gedacht? - in elkaar. De riemlusjes aan de tailleband liet ik achterwege en zo had ik op mijn vrije woensdagvoormiddag zelfs nog tijd over voor koffie. Én een chocolaatje. 

De foto's namen we afgelopen weekend aan zee. Snel. Want het weer was helemaal niet zo zomerrokjes-achtig als we jullie willen doen geloven. En de wind vond die overlappende voorpanden wel leuk om onder te kruipen.

Wij hebben dus zon nodig. Zo snel mogelijk. Vooraleer dit rokje ook weer op de te-klein-stapel belandt.

(Psst, is ze niet 'snel' in haar nieuwe rokje?)

VAN MIEK IS ALTIJD BLIJ MET EEN REACTIE OF EEN VOLGER (klik hieronder) ERBIJ!

Follow

PATROON: Gwen rok (La Maison Victor)

STOF: Lana Lotta (www.lanalotta.be)